Prof. Tomasz Mroczek, kardiochirurg z Uniwersyteckiego Szpitala Dziecięcego w Krakowie, zajął II miejsce w prestiżowym konkursie Techno-College Innovation Award 2018. Wyniki ogłoszono 20 października br. podczas obrad Europejskiego Stowarzyszenia Kardio-Torakochirurgów (European Association for Cardio-Thoracic Surgery).

Celem konkursu Techno-College Innovation Award jest wyróżnienie chirurgów, inżynierów lub naukowców, których praca wnosi istotną wartość do rozwoju kardio i torakochirurgii oraz ma potencjał do praktycznego zastosowania. Innowacje te mogą mieć formę patentów, nowych produktów czy nowatorskich rozwiązań ulepszających obecne metody leczenia.

Dr hab., prof. UJ Tomasz Mroczek, zastępca kierownika Oddziału Kardiochirurgii USDK znalazł się w gronie pięciu finalistów zaproszonych do prezentacji swojej pracy podczas obrad Europejskiego Stowarzyszenia Kardio-Torakochirurgów w Mediolanie. Podczas wystąpienia przedstawił główne założenia i wyniki projektu po nazwą „Prospektywne badanie kliniczne dotyczące wszczepienia biodegradowalnych, zastawkowych konduitów w pozycję płucną u ludzi”.

Program pilotażowy, którego kierownikiem jest prof. Mroczek, rozpoczęto w sierpniu 2016 roku. Od tego czasu krakowski kardiochirurg dokonał wszczepienia 12 zastawek biodegradowalnych (Xeltis®) w Europie i Azji, a siedmiu kolejnych pacjentów zostało zoperowanych tą metodą w USA. Pierwszym dzieckiem poddanym zabiegowi wszczepienia biodegradowalnej zastawki był 2,5 letni chłopiec z zarośnięciem zastawki płucnej oraz zarośnięciem drogi wypływu krwi z prawej komory serca.

Innowacyjność zabiegu polega na wykorzystaniu nowatorskiego w skali świata materiału, zbudowanego z polimeru, który w zaprogramowanym czasie ulegnie kompletnej biodegradacji. Jego macierz zostanie zasiedlona, a następnie zastąpiona własnymi komórkami organizmu, budując autogenną tętnicę płucną wraz z zastawką. Jest to nowatorska metoda polegająca na wykorzystaniu zdolności regeneracyjnych organizmu, w oparciu o proces zastąpienia syntetycznego graftu własną tkanką.

Do tej pory kardiochirurdzy korzystali z biologicznego materiału pochodzenia ludzkiego lub zwierzęcego, co stwarza bardzo liczne ograniczenia, takie jak degeneracja tkanki, wapnienie, konieczność wielokrotnej wymiany, brak potencjału wzrostowego czy zagrożenie zainfekowania drobnoustrojami. Istotnym problemem jest również ograniczona dostępność tego typu tzw. homograftów lub ksenograftów.

W 2017 roku projekt otrzymał główną nagrodę w konkursie Złoty Skalpel.