Ordynator oddziału: lek. med. Wojciech Stobiński
Z-ca Ordynatora: lek. med. Danuta Heród
Pielęgniarka Oddziałowa: mgr Małgorzata Turek
Uniwersytecki Szpital Dziecięcy w Krakowie
Ordynator oddziału: lek. med. Wojciech Stobiński
Z-ca Ordynatora: lek. med. Danuta Heród
Pielęgniarka Oddziałowa: mgr Małgorzata Turek
Sekretariat telefon: 12 658 20 11, wew. 2008 lub 2016
Dyżurka lekarska: 12 658 20 11, wew. 1522
Stanowisko pielęgniarskie: 12 658 20 11, wew. 1365
Oddział znajduje się w Budynku BO, na I piętrze.
Sekretariat znajduje się w Budynku BO, na I piętrze.
Dojście korytarzem na piętrze -I.
Znieczulenia poza CBO odbywają się w pracowni angiografii, sali endoskopowej, sali do zabiegów stomatologicznych oraz w przystosowanych pracowniach jak np. dwie pracownie MRI, pracownia CT, dwie pracownie radioterapii, pracownia scyntygrafii. Okresowo pojawia się potrzeba tworzenia zespołu wyjazdowego i prowadzenia znieczuleń poza USDK. Łącznie wykonujemy ponad 10000 znieczuleń rocznie. Stosujemy różnorodne techniki znieczulenia i analgezji. Przeprowadzane są znieczulenia ogólne z użyciem wielu technik zabezpieczenia dróg oddechowych: stosowanie maski krtaniowej intubacja dotchawicza, izolacja płuc z użyciem rurek intubacyjnych dwuświatłowych. Stosujemy znieczulenia regionalne: blokady centralne i obwodowe. Rutynowo w anestezji regionalnej i przy zakładaniu centralnych dostępów donaczyniowych stosowane jest USG. Zarówno obrębie CBO jak i OIT używany jest szeroki zakres monitorowania inwazyjnego.
Ból – jest nieprzyjemnym, subiektywnym doznaniem czuciowym i emocjonalnym powiązanym z rzeczywistym lub potencjalnym uszkodzeniem tkanek [definicja Międzynarodowego Stowarzyszenia Badań nad Bólem].
Nasz Szpital stara się stworzyć atmosferę i warunki bytowe przyjazne Małym Pacjentom. To sposób, by zniwelować strach i zminimalizować nieprzyjemne odczucia związane z hospitalizacją. W codziennej pracy, personel medyczny wypełnia swoje zadania, starając się nie sprawić swoim podopiecznym bólu. Niestety wielu schorzeniom, z powodu których dzieci są leczone w Naszym Szpitalu, towarzyszy cierpienie.
Aby skutecznie walczyć z bólem należy znać mechanizmy jego powstawania, umieć ocenić jego natężenie i wiedzieć jakie są metody jego uśmierzania.
Wychodząc na przeciw potrzebom Pacjenta, w Naszym Szpitalu powołano Zespół Leczenia Bólu dla dzieci. Wykwalifikowani specjaliści – lekarze i pielęgniarki, mający doświadczenie w ocenie i leczeniu bólu, szkolą pracowników medycznych całego Szpitala oraz wspierają go w budowaniu optymalnej strategii przeciwbólowej dla każdego podopiecznego.
Dzięki nieprzerwanej, 24 –godzinnej dostępności, członkowie Zespołu mogą aktywnie uczestniczyć w diagnostyce, ocenie i leczeniu bólu każdego cierpiącego dziecka hospitalizowanego w Naszym Szpitalu.
Codzienne wizyty Zespołu Leczenia Bólu w oddziałach zabiegowych pozwalają kontrolować ból pooperacyjny Pacjentów poddanych bolesnym procedurom terapeutycznym i diagnostycznym.
W systemie konsultacyjnym Zespół Leczenia Bólu aktywnie wspiera personel oddziałów szpitalnych oraz udziela pomocy w planowaniu terapii przeciwbólowych i rozwiązywaniu problemów w trudnych przypadkach klinicznych, gdy występują problemy z uzyskaniem optymalnej analgezji.
Dbając o wysoką jakość naszych usług medycznych, prosimy o wypełnienie anonimowej Ankiety Skuteczności Leczenia Przeciwbólowego. Państwa opinia pozwoli nam efektywniej walczyć z bólem u dzieci.
W Uniwersyteckim Szpitalu Dziecięcym zalecane jest stosowane kilka rodzajów skal do oceny natężenia bólu, w zależności od wieku i możliwości poznawczych pacjenta:
Skala NRS (numerical rating scale) od 0-10, gdzie 0-brak bólu, 10-najsilniejszy ból, jaki można sobie wyobrazić. Pacjent określa natężenie bólu, wskazując cyfrę w przedziale 0-10.
Skala VAS (visual analogue scale). Pacjentowi pokazuje się linijkę 0-10 cm, na której jeden koniec określa brak bólu, a drugi koniec – ból ekstremalny. Zadaniem pacjenta jest umieszczenie suwaka lub wskazanie na skali miejsca, które odwzorowuje nasilenie bólu w danym momencie.
Skala bólu czytana z twarzy (Wong – Baker faces pain rating scale), to skala przedstawiająca 6 rysunków twarzy. Przedstawione twarze pokazują, jak silny może być ból. Badający punktuje wskazane twarze – 0, 2, 4, 6, 8 lub 10 punktów, licząc od lewej strony do prawej.
Skala FLACC ocenia 5 parametrów: ułożenie nóg, wyraz twarzy, aktywność, płacz, możliwość ukojenia. Po przypisaniu punktów do każdego parametru sumuje się liczbę punktów: 0 — oznacza, że nie boli wcale, 10— najsilniejszy ból 10.
Skala FLACC |
0 |
1 |
2 |
Face – wyraz twarzy |
Spokojna |
Okresowo grymasy, marszczenie brwi, markotne, niezaiteresowane |
Częste grymasy, zaciśnięte usta, drżąca bródka |
Legs – ułożenie nóg |
Swobodnie |
Niespokojne, napięte |
Kopie, podciąga |
Activity – aktywność |
Leży w pozycji normalnej |
Wierci się, napięte |
Wygina się, szarpie, sztywnieje |
Cry – płacz |
Brak |
Popłakuje, jęczy, kwili |
Płacze cały czas, łka lub krzyczy |
Consolability- możliwość uspokojenia |
Spokojne |
Daje się uspokoić głaskaniem, mówieniem, przytulaniem, ale nadal niespokojne |
Nie można utulić |
Skale stosowane w oddziałach intensywnej terapii USDK:
Skala N-PASS (Neonatal Pain, Agitation, and Sedation Scale)
Ocena |
Sedacja |
Stan normalny |
Ból/pobudzenie |
|||
Kryteria |
-2 |
-1 |
0 |
1 |
2 |
|
Płacz Niepokój |
Nie płacze nawet po bodźcu |
Popłakuje, pojękuje po bodźcu bólowym |
Normalny płacz, spokojny |
Niespokojny, popłakuje, można utulić |
Krzyczy, płacze bez przerwy, nie da się utulić |
|
Zachowanie |
Nie odpowiada na bodźce, brak ruchów samoistnych |
Słaba odpowiedź na bodźce, rzadkie ruchy samoistne |
Odpowiednie dla wieku |
Niespokojny, wierci się, Często się budzi |
Wygina się, kopie, czuwający, reakcja na minimalne bodźce |
|
Buzia |
Bez wyrazu |
Niewielki grymas po bodźcach |
Spokojna |
Skrzywiona z bólu (okresowo) |
Skrzywiona z bólu (ciągle) |
|
Napięcie m. kończyn |
Brak odruchu chwytnego, wiotkie |
Słaby odruch chwytny, słabe napięcie mięśniowe |
Dłonie i stopy rozluźnione, napięcie normalne |
Okresowo zaciska piąstki, stópki, rozcapierza palce. Mięśnie ciała rozluźnione |
Stale zaciśnięte piąstki, stópki, rozcapierzone palce. Mięśnie ciała napięte |
|
Parametry fizjologiczne RR, HR, BO, SaO2 |
Brak zmian przy bodźcach. Hipowentylacja lub bezdechy |
<10% odchylenia po bodźcach |
Prawidłowe dla wieku |
10-20% zmiana SaO2, 76-85% po bodźcach. Szybkie wyrównywanie |
Zmiana >20% SaO2 po bodźcach, kłóci się z respiratorem |
Skala N-PASS (Neonatal Pain, Agitation, and Sedation Scale)stosowana u noworodków i niemowląt od 24 tygodnia życia płodowego do 3 miesiąca życia. Stosowana również u dzieci sedowanych i sztucznie wentylowanych.
W skali oceniającej głębokość sedacji dziecko może uzyskać:
Ujemna punktacja przy braku podaży opioidów lub leków sedacyjnych może wskazywać na zaburzenia neurologiczne lub sepse, lub dotyczyć reakcji skrajnych wcześniaków na przewlekły, powtarzający się ból. Podczas oceniania samego bólu, jeśli dziecko otrzyma więcej niż 3 punkty należy włączyć leczenie przeciwbólowe. Poziom sedacji nie musi być oceniany każdorazowo z oceną bólu
Skala COMFORT używana jest u dzieci sedowanych, najczęściej w OAiIT. Ocenia: poziom czuwania, nastrój, współpracę z respiratorem, poruszanie się, mimika twarzy, napięcie mięśni, średnie ciśnienie tętnicze i akcje serca.
BÓL W CHOROBACH PRZEWLEKŁYCH
Co Pan/Pani powinien/powinna wiedzieć o leczeniu bólu podczas pobytu Państwa dziecka w szpitalu
Informacja o kontakcie :
Osoba kontaktowa: członek Zespołu Leczenia Bólu
Telefon: +12 3339617
BÓL OSTRY POOPERACYJNY
Co Pan/Pani powinien/powinna wiedzieć ?
W przypadku wystąpienia bólu u dziecka należy zawsze powiadomić personel medyczny!
|
3. W Szpitalu stosowane są różne metody leczenia bólu pooperacyjnego
Najczęściej wykorzystuje się leczenie farmakologiczne, czyli terapię lekami podawanymi różnymi drogami:
Staramy się w każdym przypadku wykorzystywać równolegle kilka metod terapii bólu, w celu poprawy skuteczności leczenia oraz zmniejszenia ryzyka efektów niepożądanych stosowanych leków.
4. Mimo zastosowania wielu metod leczenia, dziecko może nadal odczuwać ból lub efekty uboczne terapii przeciwbólowej.
5. Jeśli ma Pan/Pani jakiekolwiek pytania dotyczące problemu bólu lub zastosowanego leczenia, prosimy skontaktować się z wyznaczona osobą z personelu medycznego
Informacja o kontakcie :
Osoba kontaktowa: członek Zespołu Leczenia Bólu
Telefon: +12 3339617
PAIN IN DISEASES
What should you know about pain management when your child is hospitalized?
Pain is physical and mental suffering. It accompanies numerous chronic diseases and at times may be exacerbated. Pain may decrease the comfort of living, being a cause of anxiety disorders, depressive states, regressed development in the child; it may also be a cause of a low pain threshold or give the patient a sense of suffering in reaction to stimuli that are considered minimally painful or painless.
Management of pain accompanying the primary disease is an integral part of therapy and improves the comfort and quality of living.
Management and monitoring of pain intensity is the responsibility of each member of the medical team.
During your stay in the hospital ward, you and your child will be asked by the medical staff for your cooperation in pain intensity assessment.
We employ various scales of pain intensity evaluation that are adjusted to the age and communication abilities of the child:
NRS is a numerical scale from zero to ten, where ”0” denotes no pain, while ”10” is the worst pain one may imagine to happen. The child uses a number to define the pain she/he feels.
Using the visual-analog scale VAS, the medical staff shows a ruler to the child; one end of the ruler denotes ”no pain”, while the other means “extreme pain”. The child is to show the spot on the ruler that best illustrates pain intensity at the moment of assessment.
In case of the youngest patients (newborns, infants) and children with whom communication is particularly difficult, the medical staff members assess pain intensity by themselves, using special scales based on the child’s facial expressions and behavior.
The initial assessment of the level of pain experienced by the child takes place upon her/his admission to the hospital ward (usually when a physician or a nurse takes the medical history).
Assessment of pain presence and intensity will be performed at least 2 times per day.
Thanks to information provided by you and your child, our medical staff will be able to assess the effectiveness of the analgesic treatment and introduce appropriate corrections if needed.
In case of pain occurring in your child in spite of the employed pain management measures, you should always inform the nursing staff or the physician about such an instance.
It is not always possible to immediately select an effective pain management method. Sometimes more than one medication has to be administered or else one drug has to be replaced with another one.
Please provide us with detailed information addressing the level of pain in your child, as well as the presence of accompanying sensations (e.g. hyperesthesia, numbness, itching, burning or swelling) and the time of their occurrence (at rest/during motion /during the day/at night).
Various methods of treating acute and chronic pain are employed in the hospital.
The most commonly used method is pharmacotherapy, or treatment with medications administered via various routes:
directly to the region where pain is experienced (the so-called blockade),
transcutaneously (as gels, patches, sprays).
Apart from pharmacotherapy, non-pharmacological methods are also employed, e.g. physical therapy, psychotherapy.
The child may develop adverse effects as a consequence of the employed pain management.
The most common adverse effects are nausea, vomiting, drowsiness, dizziness, itching, constipation and gastric ailments.
Adverse effects of medications may be prevented and when they do occur, they may be successfully treated.
A nurse or a physician should be always informed of the child developing adverse effects of pain management, even if their intensity is low.
If you have any questions addressing the problem of pain or the employed pain management methods, please kindly contact a designated member of the medical staff.
Contact:
Person to be contacted: a member of the Pain Management Team
Phone: +12 3339617
Website: In our constant strife for the high quality of our medical services, we would like to ask you to fill out the anonymous Questionnaire of Pain Management Effectiveness. Your opinion will help us to more effectively combat pain in children.
БІЛЬ ПРИ ЗАХВОРЮВАННЯХ
Що ви повинні знати про лікування болю під час перебування дитини в лікарні
Біль викликає фізичні та психічні страждання. Він супроводжує багато хронічних захворювань і іноді може загострюватися. Біль може знизити якість життя: може бути джерелом реакцій тривоги, депресії, затримки розвитку дитини; він також може спричинити низький больовий поріг, тобто викликати відчуття страждання у відповідь на подразники, які вважаються незначними або не спричиняють болю.
• Лікування болю, пов’язаного з основним захворюванням, є невід’ємною частиною терапії; покращує комфорт і якість життя.
• Кожен член медичної групи відповідає за лікування та моніторинг інтенсивності болю.
NRS — це числова шкала від нуля до десяти, де «0» означає відсутність болю, а «10» — найсильніший біль, який тільки можна уявити. Дитина за числом визначає, наскільки їй боляче.
Використовуючи візуально-аналогову шкалу VAS, медичний працівник показує дитині лінійку, один кінець якої вказує на відсутність болю, а інший кінець показує сильний біль. Дитина повинна вказати на лінійці місце, яке відображає інтенсивність болю в даний момент.
У найменших пацієнтів (новонароджених, немовлят) та дітей, комунікація з якими значно ускладнена, медичний персонал самостійно оцінює біль, використовуючи спеціально розроблені шкали на основі міміки або активності та поведінки дитини.
Перша оцінка рівня болю дитини проводиться при надходженні в лікарню (зазвичай під час бесіди з лікарем або медперсоналом).
Наявність болю у дитини та її інтенсивність буде оцінюватися не менше двох разів на день.
Завдяки інформації, отриманій від вас і вашої дитини, медичні працівники зможуть оцінити ефективність знеболювального лікування і при необхідності скорегувати його.
Не завжди вдається відразу підібрати ефективне знеболююче лікування. Іноді потрібно використовувати більше ніж один препарат або змінити його на інший.
Просимо надавати детальну інформацію про рівень болю у дитини, а також про наявність супутніх відчуттів (наприклад, гіперчутливість, оніміння, свербіж, печіння або набряк) і момент їх виникнення (під час відпочинку / руху / вдень / вночі) .
• Крім фармакотерапії застосовуються і немедикаментозні методи, такі як фізіотерапія, психотерапія.
• Найчастішими побічними ефектами є нудота, блювання, сонливість, запаморочення, свербіж шкіри, запор і дискомфорт у шлунку.
• Побічній дії ліків можна запобігти, а якщо вони все-таки виникають, їх можна ефективно лікувати.
• Завжди повідомляйте медсестрі або лікарю, якщо у вас є навіть легкі побічні ефекти від знеболюючого.
Контактна інформація:
Контактна особа: член групи лікування болю
Телефон: +12 3339617
Дбаючи про високу якість наших медичних послуг, заповніть, будь ласка, анонімну анкету «Ефективність лікування болю» та / або «Опитування задоволеності». Ваша думка дозволить нам ефективніше боротися з болем у дітей.
Ułatwienia dostępu